به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بهداشت و درمان صنعت نفت شمال شرق، احمد شجیعی فیزیولوژیست ورزشی در این کلاس عنوان کرد: توانایی انجام کارهای روزمره با نیرومندی و هوشیاری، بدون خستگی بی مورد و با انرژی فراوان، لذت بردن از اوقات فراغت و برخورد با امور فوق العاده پیش بینی نشده آمادگی جسمانی است.
وی انواع آسیب های ورزشی را به دو دسته صدمات عضلانی-اسکلتی و آسیبهای فیزیولوژیک تقسیم کرد و گفت: مهم ترین عوامل ایجادکننده صدمات عضلانی-اسکلتی شدت و نوع تمرین است و بیشترین درصد مربوط به افراد بین 12 تا 17 سال و پایین تنه، پا، قوزک پا و زانو شایعترین اعضای صدمه دیده است.
شجیعی افزود: ورزش از نظر فیزیولوژی ورزشی یک عامل فشارآفرین محسوب می شود، یعنی استرسی شدید که بدن را وادار به پاسخ فیزیولوژیک می کند. از سایر عوامل فشارآفرین می توان به سرما، گرما، فشار کم (ارتفاع)، فشار زیاد (غواصی) و آلودگی هوا اشاره کرد.
وی اظهار داشت: از وظایف مهم سیستمهای داخلی بدن حفظ هموستاز (تعادل) بدن است. و ورزش به عنوان یک عامل فشارآفرین باعث برهم زدن هموستاز بدن می شود. هرچقدر شدت فعالیت بیشتر باشد، میزان استرس و آسیب بیشتر است.
به گفته این کارشناس، هیپوکسی، اسیدوز متابولیک، هیپرترمی، هیپرتانسیون، دهیدراتاسیون، هیپوگلیسمی، هیپرکاپنه، هیپرپنه، دیس پنه، آسیب بدنی، استرس روانی و ... از تغییرات فیزیولوژیک حین ورزش است.
وی گفت: یکی از اتفاقات حین ورزش افزایش فشارخون برای تأمین خون رسانی عضلات است، اما افزایش بیش از حد معمول آن پاتولوژیک بوده و باید درمان شود.
شجیعی اظهارداشت: برای پیشگیری از بروز اتفاقات قلبی ورزشی توصیه می شود که مراقبان متخصص سلامتی وضعیت های پاتولوژیک مرتبط با اتفاقات ورزشی را بشناسند به طوری که کودکان و بزرگسالان فعال ورزشی را درست ارزیابی کنند.
وی افزود: افراد فعال ورزشی باید علائم اولیه مشکلات قلبی را بشناسند ( خستگی غیرمعمول و زیاد، درد در قفسه سینه و یا بالای پشت و ...) و اگر علائم بیشتر شود مراقبت پزشکی سریع و پیگیر انجام دهند.
این فیزیولوژیست ورزشی خاطر نشان کرد: ورزشکاران دانشگاهی و دبیرستانی باید توسط متخصصین صلاحیت دار، قبل از شرکت در فعالیت بدنی، غربالگری شوند و برای ورزشکاران با مشکلات قلبی شناخته شده یا سابقه فامیلی، ارزیابی دوره ای با یدلاین های ثبت شده انجام شود.
به گفته وی، باید آموزش به مسئولان ورزشکاران در مورد مراقبت های اورژانسی انجام شود و پروتکل و تجهیزات احیای مناسب داشته باشند.
شجیعی با تاکید بر اینکه تغییر برنامه تمرین توسط فعالان ورزشی باید با توجه به تنوع ظرفیت ورزشی، سطح عادت فعالیت بدنی ومحیط جغرافیایی باشد، گفت: شدت تمرین باید متناسب با سن و میزان آمادگی جسمی افراد طراحی شود. هرچه سن بیشتر و آمادگی کمتر باشد، شدت تمرین پایین ترباید باشد و تغذیه ورزشی متناسب با حجم و نوع ورزش رعایت شود.
