پنجم ماه می مصادف با 15 اردیبهشت، ازسوی سازمان بهداشت جهانی و کنفدراسیون بین المللی مامایی به نام روز جهانی ماما نام گذاری شده است.
برای اولین بار در سال 1980 این روز به عنوان روز جهانی ماما پیشنهاد و سپس از سال 1992 به صورت رسمی، به افکار عمومی جهان اعلام شد .
کنفدراسیون بین المللی مامایی هم بیانیه ای را خطاب به کلیه ی سازمانها و نهادهای بین المللی مامایی اعلام کرد و در آن از تمامی ماماها دعوت به همکاری کرد و از آنها خواست تا بیشتر از سال های دیگر، مرگ و میرهای ناشی از زایمان را به افکار عمومی مردم خود، نشان دهند .
قدمت رشته مامایی در ایران به شکل آموزش عالی پس از تحصیلات دبیرستان به هشتاد سال قبل بر می گردد .
نخستین آموزشگاه مامایی به نام مدرسه قابلگی با ده نفر شاگرد در سال 1298 در بیمارستان بانوان شهر تهران تأسیس شد، پس ازگذشت ده سال، نخستین آموزشگاه عالی مامایی در سال 1308 و با اعطای مدرک معادل لیسانس به عنوان یکی از شعب مدرسه طب آغاز به کار کرد .
در سال 1313 دانشگاه تهران تأسیس شد و سپس دانشکده پزشکی آن نیز افتتاح شد، لذا چند سال بعد در سال 1319 بیمارستان زنان به دانشکده پزشکی ملحق شد از این آموزشگاه تا سال 1331 در مجموع462 نفر فارغ التحصیل شدند .
از سال 1335 تا 1358 برنامه آموزشی آموزشگاه به برنامه1.5 ساله پرستاری و مامایی برای لیسانسیه های پرستاری تغییر یافت.
در سال 1365 پس از انتقال آموزش گروه های پزشکی از آموزش عالی به وزارت بهداشت، دانشکده های پرستاری و مامایی تأسیس شد و در بهمن 1368 مصوب شد و هم اکنون در تربیت دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد مامایی ارائه خدمت می کنند .
با توجه به شیفت های شب طولانی و محیط کاری استرس زا مامایی باید جزو مشاغل سخت و زیان آور شناخته شود.
