روز جهانی ایمنی بیمار (World Patient Safety Day) یکی از مناسبتهای مهم در تقویم سازمان بهداشت جهانی (WHO) است که هر ساله در تاریخ 17 سپتامبر گرامی داشته میشود. هدف از این روز، افزایش آگاهی عمومی و تخصصی درباره اهمیت ایمنی در مراقبتهای بهداشتی و درمانی، کاهش خطاهای پزشکی و ارتقای کیفیت خدمات سلامت است.
دکتر پریسا هائدی پزشک عمومی بهداشت و درمان شمال شرق، ضمن تبریک روز ایمنی بیمار، گفت:
ایمنی بیمار به معنای جلوگیری از آسیبهای قابل پیشگیری به بیماران در طول ارائه خدمات درمانی است. متأسفانه خطاهای پزشکی و درمانی یکی از علل مهم مرگ و میر و ناتوانی در سراسر جهان به شمار میروند. سازمان بهداشت جهانی با نامگذاری این روز، تلاش میکند فرهنگ ایمنی در بیمارستانها، مراکز درمانی و بین کارکنان نظام سلامت تقویت شود.
شعار هر سال این روز توسط WHO اعلام میشود که بر جنبهای خاص از ایمنی بیمار تمرکز دارد؛ از جمله ایمنی دارویی، ایمنی مادر و نوزاد، یا نقش بیماران در فرآیند درمان. مشارکت بیماران و خانوادهها در تصمیمگیریهای درمانی، آموزش کادر درمانی، استفاده از سیستمهای گزارش خطا و بهبود فرایندها از اصول کلیدی ارتقای ایمنی بیمار به شمار میروند.
در ایران نیز همگام با سایر کشورها، این روز با برگزاری همایشها، برنامههای آموزشی و اطلاعرسانی در مراکز درمانی گرامی داشته میشود. هدف نهایی آن است که محیطی امنتر برای بیماران فراهم گردد و خدمات سلامت با کمترین خطا و بالاترین کیفیت ارائه شود.
بنابراین، روز جهانی ایمنی بیمار فرصتی ارزشمند برای یادآوری مسئولیت مشترک تمامی کارکنان نظام سلامت، بیماران و جامعه برای ساختن سیستمی ایمنتر و انسانیتر در ارائه مراقبتهای پزشکی است.
وی همچنین درباره روز جهانی ایمنی بیمار و اقدامات و امکانات ایران گفت:
در ایران، با گسترش توجه به کیفیت خدمات سلامت، ایمنی بیمار به یکی از محورهای کلان سیاست سلامت تبدیل شده است. وزارت بهداشت، دانشگاههای علوم پزشکی، بیمارستانها و مراکز درمانی، طی سالهای اخیر تلاش کردهاند ساختارها، دستورالعملها و برنامههایی را پیاده کنند تا هم کیفیت مراقبت افزایش یابد و هم مخاطرات برای بیماران کاهش پیدا کند. در ادامه به برخی از این اقدامات مهم و امکانات قابل ملاحظه اشاره میشود:
اقدامات انجام شده
1.ایجاد واحد ایمنی بیمار در بیمارستانها
خیلی از بیمارستانهای بزرگ و دانشگاهی در ایران واحد ایمنی بیمار دارند یا اقدام به تشکیل آن کردهاند، مانند بیمارستان شریعتی دانشگاه علوم پزشکی تهران که دارای واحد ایمنی بیمار است و برنامههایی نظیر آموزش مداوم، گزارشدهی خطا و شاخصهای ایمنی را اجرا میکند.
2.استانداردسازی و الزامات قانونی
وزارت بهداشت تأکید کرده است که “ایمنی بیمار با تاکید بر ۲۰ الزام و سرفصل” در همه بیمارستانها استقرار یابد و سالانه ارزیابی میشود.
بیمارستانها باید برنامه عملیاتی ایمنی بیمار داشته باشند و هیأت مدیره مسئولیت پیگیری و تأمین منابع لازم را به عهده بگیرد.
3.پایش شاخصها و گزارشگیری
جمعآوری شاخصهای ایمنی بیمار، مانند سقوط بیمار، زخم بستر، عفونت بیمارستانی، خطاهای دارویی و جراحی، بهصورت ماهیانه یا فصلی در مراکز درمانی انجام میشود.
تحلیل ریشهای خطاها (RCA) و ارزیابی خطر پیشگیرانه (مثل FMEA) در برخی بیمارستانها اجرا شده است.
4.بازدیدها و راندهای مدیریتی ایمنی
بیمارستان محب کوثر به عنوان نمونه، هر هفته راند مدیریتی ایمنی دارد که مدیران ارشد بیمارستان به همراه رابطان ایمنی به بخشهای بالینی سرکشی میکنند و مشکلات را از نزدیک بررسی میکنند.
همچنین بازدیدهای میدانی ماهیانه برای بررسی وضعیت ایمنی بیماران، تجهیزات، بهداشت محیط، تاسیسات و دیگر زیرساختها وجود دارد.
5.فعالیتهای آموزشی
برگزاری کلاسها و کارگاههای آموزشی برای کارکنان درمانی در زمینه ایمنی بیمار، کنترل عفونت، مدیریت خطا، ارتباط موثر، شناسایی بیمار، و سایر دستورالعملهای ایمنی.
اطلاعرسانی به بیماران و همراهان در کلینیکها و بخشهای بیمارستانی درباره حقوق و ایمنیشان.
6.مراسم ویژه روز جهانی ایمنی بیمار
در بیمارستانها و دانشگاههای علوم پزشکی، به مناسبت ۱۷ سپتامبر، مراسم تقدیر از پرسنل، سخنرانیها، آموزش ویژه، و نشستهای تخصصی برگزار میشود. به عنوان مثال در بیمارستان تهران در سال ۱۴۰۳، کلاسهای آموزشی برای پرسنل و مراجعهکنندگان در بخشهای بالینی و کلینیکها برگزار شد.
معاونت درمان دانشگاهها و وزارت بهداشت غالباً در این روزها گزارشهایی از وضعیت ایمنی بیمار منتشر میکند و مراکز درمانی را در ارزیابی شاخصها شرکت میدهد.
امکانات و منابع موجود
1.پشتیبانی سازمانی و مدیریتی
تعهد مدیران ارشد بیمارستانها برای تأمین منابع انسانی، مالی و تجهیزات ایمنی بیمار وجود دارد. بیمارستانها مسئول هماهنگکننده ایمنی بیمار را منصوب میکنند.
2.دستورالعملها و پروتکلهای ملی و بومیسازیشده
وجود دستورالعملهایی مانند شناسایی صحیح بیمار، پیشگیری از سقوط، داروهای خطر بالا، جراحی ایمن، تزریقات ایمن و بهداشت دست در بیمارستانهایی مانند شریعتی.
منشور ایمنی بیمار در مراکز درمانی خصوصی نیز تهیه شده است، شامل تعهدات محیط فیزیکی ایمن، تهویه مناسب، مدیریت پسماند، داروخانهها و تجهیزات پزشکی با کیفیت و آموزش کارکنان.
3.نظارت، اعتباربخشی و ارزیابی بیرونی
بیمارستانها تحت ارزیابی وزارت بهداشت هستند، شاخصها بررسی میشوند و در فرآیند اعتباربخشی، ایمنی بیمار یکی از ارکان مهم است.
ارزیابی فرهنگ ایمنی بیمارستان با پرسشنامههایی بین کارکنان درمانی انجام میشود.
4.زیرساختها و امکانات فیزیکی
بیمارستانها ملزماند تجهیزات پزشکی استاندارد و بدون نقص داشته باشند، محیط بیمارستان باید ایمن باشد؛ از جمله مسیرهای رفت و آمد مناسب، علامتگذاری بخشها، امکانات برای بیماران کمتوان، تهیه کارت ایمنی بیمار و آموزش همراه بیمار.
مدیریت دفع پسماند، بهداشت محیط، کنترل آلودگی و عفونت نیز جزو امکانات ضروری است.
چالشها و فرصتها برای پیشرفت بیشتر
فرهنگ ایمنی بیمار هنوز در برخی مراکز کامل نهادینه نشده؛ کارکنان ممکن است از گزارش خطاها واهمه داشته باشند.
کمبود نیروی متخصص ایمنی بیمار و عدم اختصاص منابع کافی به این واحدها در بعضی بیمارستانها.
تفاوت بین مراکز خصوصی و دولتی در توان مالی و زیرساختی که میتواند بر کیفیت ایمنی اثر بگذارد.
نیاز به زیرساختهای فناوری جهت گزارشدهی الکترونیکی خطاها، استفاده از سیستمهای مدیریت ریسک و پایش مستمر فرآیندها